Sneeuw!

Hertenkamp Bloemendaal in de sneeuw, een idyllisch plaatje!

Drieling

8 Januari j.l. heeft onze geit Maxima tot grote verrassing van iedereen in de vroege ( koude) ochtend het leven geschonken aan een drieling. Niemand had dit verwacht, ze werd de laatste tijd wel wat dikker, maar ze stond als er eten uitgedeeld werd ook altijd vooraan. Zij moet vorig jaar gedekt zijn door IJsbrand, de langharige Hollandse landgeit (zoon van Sanne). Om het voor te zijn dat hij zijn moeder zou dekken, is hij gecastreerd. Hij begon al lichte belangstelling te krijgen voor de dames op het terrein, maar die kleine doerak heeft blijkbaar voor die tijd Maxima weten te dekken. Het is een prachtige drieling geworden, een zwart wit bokje genaamd Alexander, een bruin geitje, Lotje en Daisy zwart/wit, maar zij heeft minder wit dan Alexander. Het wordt een verrassing wat voor vachten ze krijgen, de moeder is kortharig. Moeder en kinderen maken het ondanks de kou goed en Maxima is een fantastische moeder.

2021

Hertenkamp Bloemendaal wenst u een gelukkig, maar vooral ook gezond nieuwjaar!

De parelhoenders

Parelhoenders zijn oorspronkelijk afkomstig uit Afrika. In de 15de eeuw brachten de Portugezen ze vanuit de kustgebieden van Guinee naar West Europa vanwege het vlees en de eieren. In Nederland zien we voornamelijk de kleuren wild, lavendel en wit. De parelhoen is een warmbloedig dier dat goed tegen kou kan. Alleen bij strenge vorst en hevige regenval hebben ze een beschutte plek nodig. Ze kunnen in combinatie met andere dieren worden gehouden, mits ze elkaar niet teveel in de weg zitten. In dat geval laten de parelhoenders zien dat er een agressief wezen schuil gaat onder het, bij onze parelhoenders, witte verenkleed. Dit hebben we inmiddels ook al wel leren kennen, ze zijn niet altijd even lief voor hun mede gevogelte. We zijn begonnen met 6 parelhoeders, maar hebben er nu nog 4. De andere 2 hebben waarschijnlijk de rit aan genomen en zijn vertrokken, ze zijn helaas niet meer teruggekomen. Van het begin af aan hadden zij al veel belangstelling voor wat er buiten het hek gebeurde, gelukkig is daar verandering in gekomen en blijven ze binnen de hekken.

Twee jonge landgeiten

Maart 2020 hebben zowel Kim als Sanne een jong gekregen. Sanne kreeg een bokje genaamd IJsbrand en Kim een geitje (ook wel genoemd sik) genaamd Umay. De bevalling van Sanne ging voorspoedig, maar Kim had wat meer problemen, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en de twee kleintjes hebben een hoop plezier met elkaar. Ter zijner tijd zal IJsbrand helaas moeten verhuizen voordat hij zijn moeder kan bevruchten. Op de foto is de zwart/witte Umay en de bruin/witte IJsbrand.

Kim

Kim had, toen zij pas bij ons was en de schapen kregen lammetjes, sterke moedergevoelens voor lammetje Simone en dat is wederzijds. Simone ziet in Kim een tweede moeder. Het drietal heeft het dan ook erg naar de zin, vooral Simone met 2 mama’s die haar verzorgen.

Onze Hollandse Landgeiten

In 2017 heeft het Hertenkamp zich kunnen verrijken met 2 Hollandse landgeiten. In het begin van de zestiger jaren was de landgeit op enkele exemplaren na verdwenen. Maar gelukkig heeft in 1971 het Rijksinstituut voor Natuurbeheer het opgepakt om deze Hollandse landgeit niet uit ons landschap te laten verdwijnen. Momenteel zijn er weer genoeg, zodat de dreiging van uitsterven niet meer aan de orde is. De twee landgeiten die in het Hertenkamp een nieuw tehuis hadden gevonden waren 2 dames(Parijs en Kim), helaas is Parijs inmiddels, tot ons verdriet, overleden. Gelukkig hebben we in Sanne een prima maatje voor Kim weten te vinden.

De pauwen!

Sinds een goed half jaar hebben we weer blauwe pauwen in het Hertenkamp. Ze vallen binnen de grote familie van de fazantachtigen op door hun gekleurde verenkleed en de grote sierveren van de mannetjes. In tegenstelling tot de kleurige verschijning van het mannetje is het vrouwtje van de blauwe pauw onopvallend gekleurd. Helaas zijn de pauwen, vooral het mannetje, nog wel eens ondeugend en vliegt hij over het hek aan de Brederodelaan om zich te laten voeren. Daarom het dringende verzoek om ze niet te voeren buiten het hek, het is te gevaarlijk ivm het verkeer.

Onze barbarie eenden

De muskuseend of barbarie-eend is een eenden soort die oorspronkelijk uit Midden- en Zuid- Amerika kom. Ze hebben zwemvliezen, maar we zien ze nooit in de vijver, ze geven er de voorkeur aan om op het land te blijven.

De koe

Onze koe, haar naam is Dushi, is een kruising van een Afrikaanse koe. Ze is zo’n 10 jaar geleden, vanuit een kinderboerderij die moest bezuinigen, in ons hertenkamp gekomen. Ze is 16 jaar, een oudje dus. Helaas heeft zij last van de (dierenvariant) COPD. Vooral ’s zomer, als het erg warm is, heeft zij daar veel last van en is flink benauwd. Toch heeft zij al meerder hete zomers overleefd.