Parelhoenders zijn oorspronkelijk afkomstig uit Afrika. In de 15de eeuw brachten de Portugezen ze vanuit de kustgebieden van Guinee naar West Europa vanwege het vlees en de eieren. In Nederland zien we voornamelijk de kleuren wild, lavendel en wit. De parelhoen is een warmbloedig dier dat goed tegen kou kan. Alleen bij strenge vorst en hevige regenval hebben ze een beschutte plek nodig. Ze kunnen in combinatie met andere dieren worden gehouden, mits ze elkaar niet teveel in de weg zitten. In dat geval laten de parelhoenders zien dat er een agressief wezen schuil gaat onder het, bij onze parelhoenders, witte verenkleed. Dit hebben we inmiddels ook al wel leren kennen, ze zijn niet altijd even lief voor hun mede gevogelte. We zijn begonnen met 6 parelhoeders, maar hebben er nu nog 4. De andere 2 hebben waarschijnlijk de rit aan genomen en zijn vertrokken, ze zijn helaas niet meer teruggekomen. Van het begin af aan hadden zij al veel belangstelling voor wat er buiten het hek gebeurde, gelukkig is daar verandering in gekomen en blijven ze binnen de hekken.

Maart 2020 hebben zowel Kim als Sanne een jong gekregen. Sanne kreeg een bokje genaamd IJsbrand en Kim een geitje (ook wel genoemd sik) genaamd Umay. De bevalling van Sanne ging voorspoedig, maar Kim had wat meer problemen, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en de twee kleintjes hebben een hoop plezier met elkaar. Ter zijner tijd zal IJsbrand helaas moeten verhuizen voordat hij zijn moeder kan bevruchten. Op de foto is de zwart/witte Umay en de bruin/witte IJsbrand.

Kim had, toen zij pas bij ons was en de schapen kregen lammetjes, sterke moedergevoelens voor lammetje Simone en dat is wederzijds. Simone ziet in Kim een tweede moeder. Het drietal heeft het dan ook erg naar de zin, vooral Simone met 2 mama’s die haar verzorgen.